Niet te laat op de vrijdagmiddag reed ik samen met Sumeru de A2 op. Langs Utrecht en dan via Den Bosch naar Tilburg alwaar een bijna onuitsprekelijk dorp is gelegen. Na anderhalf uur rijden waarbij we steeds op een paar millimeters de file misten, arriveerden we waar de bestemming zich had moeten bevinden. Na luide aanwijzingen van een plaatselijke bewoonster reden we doelloos in de rondte om later te ontdekken dat we maar 20 meter verwijderd waren geweest van ons doel. Een bijna geheim plekje.
Over 2 verdiepingen verspreidden zich een groot aantal soorten kamers, zalen, een professionele keuken, douche-enWC-ruimten, zithoeken, speelruimten, vloerverwarming en uiteindelijk natuurlijk ook een heuse Aikido-hal met vaste vloer. Eerst een kommetje lekkere soep, vervolgens de eerste workshop.
Fijn om te bewegen na een relatief lange rit en om bekenden te zien. Kijkend door de ramen van de eerste verdieping stond Mylo voor ons in de keuken waar nog net geen Italiaans gesproken werd. Het feestje kon na de training beginnen.
Zaterdag
Om 10uur was alweer de aftrap van een serie workshops waarbij iedereen aan bod kwam om dat specifieke aspect wat voor hem/haar een eye-opener was eens op de eigen manier toe te lichten. Een hele rits sensei’s zorgde voor een dag met fijne afwisseling van aandachtspunten. Maar eerst een relaxte warming-up met Pyrrha,
Door de rijke variatie vloog de tijd voorbij. Met veel nieuwe indrukken fristen we ons daarna op in de ruime kleedkamer. Sommigen maakten vanwege het mooie weer nog een wandeling door de buurt en kwamen enthousiast terug, terwijl in de keuken aan de voorbereidingen al begonnen was. Deze keer waren er inkopen gedaan in Mexico, was Sophie verantwoordelijk voor de Burrito’s en had Bart ook alcoholvrij bier meegenomen om de gin-inname van vrijdagavond iets te compenseren.
ZONDAG
Met dezelfde formule startten we de ochtend, wel een kwartiertje later. Alweer was de afwisseling van de verschillende perspectieven en de grote verschillen de sleutel van het succes. Wendelina leidde ons bijvoorbeeld in een oogwenk van meditatie naar actie, Bertus gaf ons een vertrouwd gevoel met de Jo en Mylo toonde ons dat eenvoud het kenmerk is van wat waar is. ( Ja dit kán een cryptische zin zijn.) Zo had iedereen een uniek element in te brengen.
Het Aikido-weekend was een groot succes en Goirle is een plaats die we zullen moeten leren uitspreken. Aikinokawa, superbedankt voor deze fantastische dagen !
Op de terugweg had ik een leuk gesprek met Sumeru nav. zijn interview van vorig jaar
Klinkt supergezellig en leerzaam en leuk! Mooi verslag en foto’s!
Wat een leuk verslag weer Huib. Voelt alsof ik er bij was, omdat ik de locatie goed ken (beneden dan). Hoop volgende keer mee te gaan als ik het tijdig weet (vlucht boeken). Leuk initiatief van de Aikinokawa-anen.